Tkanki merystematyczne

© - artykuł chroniony prawem autorskim autor: Kamilla Górska


                        

Rośliny są zdolne do wzrostu dzięki działalności tkanek merystematycznych, które pod względem funkcjonalnym można porównać do komórek macierzystych u zwierząt.

Komórki merystematyczne są mniejsze od komórek tkanek stałych, często mają regularny, izodiametryczny kształt. Charakteryzują się cienką ścianą komórkową, dużymi jądrami i gęstą cytoplazmą.

Opisując tkanki twórcze trzeba wspomnieć o rodzaju wzrostu, miejscu występowania oraz pochodzeniu i czasu powstawania merystemu.

Merystemy wykazują dwa podstawowe typy wzrostu tzn. wzrost dyfuzyjny i ograniczony oraz wzrost zlokalizowany i nieograniczony.

Wzrost dyfuzyjny i ograniczony polega na podziałach i wzroście komórek we wszystkich kierunkach. Po osiągnięciu przez organ (np. liść, kwiat, owoc) ostatecznego kształtu (ale nie rozmiaru!) działanie merystemu ustaje. Zjawisko to jest bardzo dobrze widoczne wiosną.

Wzrost zlokalizowany i nieograniczony odbywa się w określonych miejscach i trwa przez cały czas życia rośliny. Komórki merystematyczne dzielą się regularnie dając początek pozostałym tkankom roślinnym. Merystemy takie składają się z dwóch typów komórek: komórek inicjalnych i komórek merystematycznych pochodnych. Komórka lub komórki inicjalne (w zależności od gatunku rośliny może ich być różna ilość) stale się dzielą, zachowują nieograniczoną zdolność do podziałów i wytwarzają komórki pochodne. Komórki merystematyczne pochodne dzielą się tylko kilka razy, a następnie zaczynają się różnicować w komórki tkanek stałych.

Ze względu na położenie wyróżnia się merystemy wierzchołkowe, boczne i interkalarne.

Merystemy wierzchołkowe znajdują się na szczytach organów osiowych (łodyg, pędów i korzeni). Umożliwiają tym organom wzrost na długość.

strona:    1    2  



Zobacz inne artykuły:
Tkanki merystematyczne

Tagi: